Kanadyjskie róże: najlepsze odmiany opinii

Chwała różom kanadyjskiej selekcji dotarła do Rosji. Ogrodnicy z powodzeniem zamawiają sadzonki przez Internet, rosną i podziwiają piękno na swojej stronie.

Specyfika kanadyjskiej selekcji

Naukowcom-hodowcom przy finansowym wsparciu państwa udało się doprowadzić do mrozoodpornych odmian róż, które mogły rosnąć nie tylko w północnej Kanadzie, ale także na Alasce.

Charakterystyka tej grupy odmian:

róże mrozoodporne wytrzymują mróz 45 ° C;
nie boi się zmian temperatury;
mrożone liście można łatwo przywrócić;
długi i bujnie kwitnący;
odporny na choroby, nawet przy braku światła;
piękny kształt krzewów;
grube, soczyste liście;
duże kwiatostany;
różne kolory.

Kanadyjczycy

Najlepsze odmiany, które wybraliśmy, analizując recenzję, ze zdjęciami i opisami. Na tej liście nie znajdziesz rarytasów, których nie ma w żadnym przedszkolu, te odmiany sprawdziły się i, pomimo pewnych niedociągnięć, każdy z nich może stać się ozdobą twojego różańca:

Morden Sunrise to pierwsza żółta róża, która powstała w 1999 roku z serii Parkland. Różni się w wysokim wzroście i rozłożeniu do 70 cm szerokości, kompaktowy. Pąki o 8 płatkach, w obwodzie 8 cm Obecność pokrywy śnieżnej nie wymaga schronienia. Używane w projektowaniu krajobrazu.

Nadzieja na Humanitu. Odmiany hodowlane zbiegły się w setną rocznicę Czerwonego Krzyża, stąd jego nazwa. Wąski krzew, wyprostowany do 1,5 m wysokości, w zimnych regionach - 5 cm. Unblown pączek czerwonego koloru, po całkowitym otwarciu widać białą plamę w środku. Ma lekki aromat. Uwielbia gliniaste i bogate w próchnicę gleby.

Różowe róże

Prairie Joy. Krzew o średnicy 1,25 m. Długość 1,5. W projektowaniu krajobrazu krzewy są sadzone w jednym przypadku lub w grupach. Dekoracyjny zasięg w zimnym klimacie. Ciągłe kwitnienie towarzyszy całe lato. Oryginalność odmiany w pąkach. Na jednym egzemplarzu rosną kwiaty podwójne i kwiaty podwójne. Nie wymaga specjalnej opieki. Wadą jest niestabilny deszcz.

Frontenac. (Frontenac). Półpełne płatki podczas kwitnienia zmieniają kolor. W pełni wykopany pąk ciemnoróżowego lub jasnoczerwonego koloru ciekawie kontrastuje z ciemniejszymi i jaśniejszymi płatkami wewnątrz.

William Buffin Climbing (William Baffin). Wśród jego towarzyszy można go nazwać najwyższym. W końcu wysokość może osiągnąć 3 m. Jasnoróżowe półpełne płatki mają złote pręciki z jasnoróżową obwódką. Pączek jest interesujący, ponieważ jest skręcony w środku. Kontrast między wnętrzem a zewnętrzem płatków wyróżnia się dobrze. Wygląda w pełnym rozkwicie, jak gatunek róży. Kolor liści jest ciemny. Odmiana odporna na choroby. Metoda hodowli - szczepienie. Nie pachnie. Ze względu na wysokie pędy należy stosować kratę. Kwitnienie trwa przez całe lato.

Morden Centenial (Morden Centennial). Odmiany kwiatostanów mają cechę zanikania. Jeśli krzew wytwarza jaskrawe szkarłatne odcienie, z czasem zmieniają kolor na jasnoróżowy. Jeśli w odpowiednim czasie do przycięcia wyblakłych pąków frotte, powstają nowe. Liście są gęsto zielone. Krzew jest wyprostowany, energiczny i odporny na choroby. W niektórych przypadkach może podlegać czarnej plamie.

Róża kanadyjska ma setki lat (na zdjęciu powyżej). Hodowcy próbowali z tą różnorodnością do sławy i wzbudzali niezwykłe piękne, duże, kwiatostany frotte o różowym odcieniu. Pozytywna strona - kwitnie przez cały sezon letni. Krzew raskidy - 1 m, wysokość - 1,5. Wieki. Recenzje tej odmiany mówią nam, że rośnie nie tylko w jasnych miejscach, ale doskonale toleruje półcień. Nie kapryśny krzew w pielęgnacji, doskonale toleruje zimę.

Oryginalne róże

Różnorodny nowoczesny rumieniec (Morden Blush), najbardziej obficie kwitnący. Mały krzew, kompaktowy - pionowy 75 cm, idealny na rabaty. Wyjątkiem są południowe regiony - dorastają do 2 m. Z zewnątrz kwiat przypomina hybrydową różę herbacianą z ciemnozielonymi liśćmi i miękkimi białymi i różowymi płatkami. Ostra zima może lekko zamarznąć, ale szybko się regeneruje. Choroba jest czarną plamą.

Cuthbert Grant. Należy do klasy srub. Jest to prosty krzew o silnych pędach. Góra jest otoczona czerwonymi półpełnymi pąkami. Wysokość 1, 2 m, szerokość - 1,2. Liście mają zimny ciemnozielony odcień i lekko rzucają czerwonawy kolor. Gdy kwiat jest całkowicie otwarty, widoczne są żółte pręciki. Pachnące. Kwitnienie trwa przez cały sezon letni. Krzew, podczas wzrostu pędów i kwitnienia potrzebuje wsparcia. Ogród botaniczny w Montrealu uznał go za niezwykle stabilną odmianę. Wynika to z jego pochodzenia od gatunku R. Arkansan i róży Assinibens. Inną charakterystyczną cechą jest wczesne kwitnienie, ale odpoczynek zajmuje dużo czasu. Po reszcie kwiatów pojawiają się bardziej purpurowe niż na początku pierwszego etapu.

Martin Frobisher. Róże prawie bez kolców mają doskonałe przetrwanie w różnych strefach klimatycznych. Z tej klasy zbudowane są wspaniałe żywopłoty. Jeśli kwiat pochodzi z wnętrza mlecznego koloru, jego zewnętrzna strona jest czysto biała. Liście szaro-zielone. Kwiatostany z długimi łodygami, mogą być cięte na bukiety. Zanim pąki znikną, płatki stają się brązowe. Obfite kwitnienie. Krzew prosto. Choroba jest czarną plamą.

Champlain Niezwykła odmiana, kwitnie obficie cały czas, zatrzymuje ją tylko mróz. Nasycony jasny czerwony kolor pąków z jasnoczerwonym pręcikiem. Półpełne. Jeśli zimny region jest odporny na choroby, wilgotny klimat przyczynia się do powstawania mączniaka prawdziwego. Kwiaty są z powodzeniem wykorzystywane do cięcia, centralnego łóżka, mixborders.

Nicolas (Nicolas). Opis odmiany: półpełne kwiaty zachwycają ogrodników obfitym kwitnieniem - czerwiec-wrzesień. Odmiana jest rozmnażana przez cięcie. Jest jedna wada - wrażliwość na klimat. Niekorzystne warunki przyczyniają się do rozwoju mączniaka prawdziwego, czarnej plamy. Krzew jest zwarty, wyprostowany - 75x75 cm, aromat z nutą cytrusową. Jeśli strefa 3 - schronienie nie jest potrzebne.

Kanadyjskie róże nie są kapryśne i nie wymagają starannej konserwacji, ale aby zwierzę pięknie kwitło i puszysto, wskazane jest, aby wykonać następujące kroki:

usuń martwe, zamrożone, chore pędy wczesną wiosną i późną jesienią;
karmić nawozami azotowymi wiosną, latem - fosforem-potasem. Kiedy skończy się pierwszy obfity rozkwit;
podczas gorącej i suchej pory jest obficie podlewana, a także podczas nakładania opatrunku. Reszta nawadniania jest umiarkowana, ściśle pod korzeniem;
upewnij się, że gleba jest mokra;
Wiosenne, odmładzające przycinanie odbywa się raz na kilka lat.

Hodowla

Kanadyjskie rozmnażane przez sadzonki, potomstwo, warstwy. Jednak najbardziej popularną i prostą metodą jest dzielenie krzewu, ale nie dla wszystkich odmian, na przykład dobrze jest rozmnażać krzewy przez nakładanie warstw, a wspinanie przez sadzonki i warstwowanie.

Schowaj róże na zimę

Wielu martwi się ociepleniem krzaków przed zimą. Wszystko zależy od regionu.

W centralnej Rosji młode sadzonki pokryte są warstwą ziemi o wymiarach 15–20 cm, a później, gdy istnieje 4–5 stref klimatycznych, powstaje fundament krzaka, 2,3 - bez schronienia.

W Trans-Uralu i na Uralu (strefa 3) młode lądowiska są chronione włókniną. Kolejne lata w śnieżne zimy nie kryją się. Jeśli strefa 2 - pokrycie terenu.

Na Syberii (strefa 2.3), gdy śnieg pada na mróz, schronienie nie jest konieczne. Jeśli nie ma pokrywy śnieżnej - okrywowa lub włókninowa.

Lądowanie

Słoneczna przestrzeń jest doskonałym miejscem do lądowania kanadyjskich, półcień jest do przyjęcia. Strona powinna być dobrze wentylowana i jasna. Róże doskonale korzenią się z innymi roślinami kwitnącymi. Kompozycja zależy od wyobraźni.

Przycinanie kanadyjskich róż okrywowych

Pędy zwykle rosną w środku krzewu, osiągając do 2 m. U góry tworzą się czapki pąków. Stare gałęzie pochylają się nad ziemią. Oczywiście możesz to zrobić bez przycinania. Ale rozkwitnie tylko szczyt. Aby uzyskać kwitnienie całej łodygi, konieczne jest uformowanie krzewu przez uszczypnięcie lub na poziomym podparciu.

Szczypanie jesienią:

po posadzeniu sadzonki słabe pędy są usuwane;
w następnym roku (październik) wszystkie pędy kwitnienia są usuwane. Powinieneś zostawić tylko silne gałęzie, które rosły podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego i skracały się. Cięcia są wykonywane pod kątem 45 stopni. Traktować sekatory alkoholem przed pracą. Cięte i słabe przerosty są cięte. Boczne gałęzie skracają się o 2 pąki i przechylają główne łodygi i szpilkę do ziemi;
w drugim roku życia, w głębokiej jesieni, kiedy róże ottsvetut, proces się powtarza. Przypięte łodygi tworzą nowe gałęzie, konieczne jest dwukrotne rozładowanie tulei. Młode pędy ze środka są ponownie przypięte. Boczne pędy są skracane o 2-3 pąki;
w trzecim roku życia i kolejnych latach procedura jest powtarzana.

Przycinanie zrównoważy wzrost i zapewni soczysty kwiat pączków na całej długości pędów.

Jak sadzić róże

Najlepszą opcją do sadzenia jest jesień. Wybierz materiał do sadzenia z długimi nogami. Pędy są zwolnione z liści, z wyjątkiem dwóch pierwszych. Korzeń jest przycinany, uwalniany od chorych i uszkodzonych elementów.

Wykop dziurę w ziemi o wymiarach 70x70x70 cm, przykryj ją próchnicą, złożonymi nawozami, popiołem drzewnym, torfem w równych częściach. Gleba musi być płodna, niekwaśna. Szczepiony krzew pogłębiony do 5-9 cm w ziemi. Zapewni to możliwość stworzenia silnego systemu korzeniowego. Wlać mieszankę glinianą zmieszaną z piaskiem 18-20 cm na podstawę sadzonki, aby zachować młody krzew przed mrozem.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Odmiany kanadyjskiej hodowli są dobrze znane w projektowaniu krajobrazu. Służą do tworzenia żywopłotów, granic, posadzonych w środku dużej klombu. W przypadku łukowatej kompozycji, arborów, stosuje się kręcone odmiany, na przykład Cuthbert Grant lub wspinaczkę John Cabot. W połączeniu z Johnem Davisem i Alexandrem MacKenzie, kompozycja może być wykorzystana jako tło dla wielowarstwowego różańca. Wszystkie one zbiegają się z agrotechnologią schronienia i rodzajem wzrostu.

Sortuj Johna Cabota.

Evergreen thuya, jałowiec oprawiony przez Martina Frobishera (Martin Frobisher) w tworzeniu zasłon. Rozprzestrzeniający się krzew o białych kwiatach, delikatny aromat doskonale nadaje żywopłot.

W mieszanym obramowaniu z pionowym ogniskowaniem na pierwszym planie możesz przynieść odmiany Hope of Humanity, John Franklin (John Franklin), kanadyjską (Quadra) czerwoną różę lub Moden Centennial rose, Lambert Closse.

Prairie Joy jest idealna do żywopłotu, jest wspaniała do ciągłego kwitnienia.

Variety Prairie Joy w Rockeries.

Od ogrodników amatorów

Więcej recenzji na temat ocen. Nadieżda (Nadieżda) - recenzje ogrodników na temat tej odmiany są pozytywne. Uważa się, że ta odmiana jest darem niebios, ponieważ zakorzenia się w każdych warunkach i nie jest kapryśna w opiece. Jedyne zastrzeżenie - późne kwitnienie w porównaniu z innymi odmianami.

Mieszkaniec miasta Chanty-Mansyjskiego Okrug-Yurga, uprawia następujące odmiany: Moden Blanche, Morden Sunrise, Winniper Park, Hope for Humanity. Zimy są ostre, ale śnieżne. Obejmuje krzewy ze świerkowymi gałęziami i ziemniakami. Przez dwa lata róże są pięknie zimowe.

Kanadyjskie róże na Syberii

Ludmiła Filatina mówi o uprawie róż kanadyjskich w trudnych warunkach klimatu syberyjskiego.

Cechy kanadyjskich odmian róż, zasady pielęgnacji i sadzenia

Róże kanadyjskie to najlepsze odmiany odporne na zimne warunki klimatyczne. Uważa się, że róża jest bardzo kapryśnym i kapryśnym kwiatem, czasami niezdolnym do wytrzymania mrozu i zimna, ale cechy i cechy kanadyjskiej grupy całkowicie obalają to twierdzenie.

Najczęściej kwiaty te nie potrzebują schronienia zimowego i mogą wytrzymać spadek temperatury do minus czterdziestu stopni. Kanada jest krajem o surowym klimacie, więc hodowcy musieli ciężko pracować, aby zapewnić mrozoodporne odmiany róż, bez uszczerbku dla ich danych zewnętrznych.

Zalety kanadyjskich róż

Róże kanadyjskiej hodowli nie tylko wytrzymują krytyczny poziom temperatury, ale sadzenie i opuszczanie na otwartej przestrzeni nie jest trudne. Nawet jeśli takie strzelanie zamarznie, wraz z nadejściem wiosny, może szybko odzyskać siły i zyskać siłę na dalszy wzrost, co jest niezaprzeczalną zaletą przedstawicieli tej grupy.

Oczywiście długoterminowa selekcja z naciskiem na odporność na mróz nie mogła wpłynąć na inne cechy kolorów. „Kanadyjczycy” mają mniej wyrafinowania, wyglądają atrakcyjnie, ale są bardziej skromni niż inne piękności. Ich zapach nie jest tak silny jak zapach angielskich róż, a pod względem showiness tracą na termofilnych gatunkach wspinaczkowych. Jednak w odniesieniu do prostoty i wytrzymałości, w tym kanadyjskim różu nie ma sobie równych wśród krewnych.

W warunkach naszych szerokości geograficznych istnieją dwie fale kwitnienia „kanadyjskiego”, z których druga jest mniej intensywna niż pierwsza. Jeśli chcesz, nie możesz usunąć tych pędów, które wyblakły: piękne owoce rosną na krzakach, przypominając dzikie róże, które wyglądają bardzo ładnie.

Kanadyjskie piękno ma doskonałe zdolności reprodukcyjne dzięki sadzonkom, a jeśli ogrodnik nabywa tylko jeden krzew, może łatwo go rozmnażać bez kupowania czegokolwiek dodatkowego.

Jeśli właściwie dbasz o te róże, ich kwitnienie rozpocznie się w pierwszym miesiącu lata i skończy się dopiero, gdy uderzy pierwszy mróz.

Kanadyjskie róże - najlepsze odmiany

Jakimi gatunkami są róże mrozoodporne - odmiany kanadyjskie, tradycyjnie podzielone na dwa typy. Pierwszy typ to park: wyprostowany, z różnymi kolorami kwiatów, ma wyrafinowaną formę, nie ma aromatu. Róże wspinaczkowe w tej grupie nie. Druga grupa, „Explorer” lub „Explorer”, nosi imię wybitnych kanadyjskich odkrywców. Jest wielu wspinaczkowych i rozgałęziających się przedstawicieli z jasnym i przyjemnym aromatem, który obniża się (niskie są idealne do dekoracji małych kwietników i skromnego krajobrazu).

Parkowe róże kanadyjskie

Pierwsza róża widokowa parku powstała w 1999 roku i nosiła nazwę Morden Sunrise. Podobnie jak inne kanadyjskie róże parkowe, ten krzew jest wysoki, ale zwarty ze względu na niewielką szerokość, która wynosi zaledwie 70 cm, kwiaty mają osiem płatków i mogą dorastać do ośmiu centymetrów. Schronienie na zimę nie jest wymagane, gatunek jest często używany w dziedzinie projektowania krajobrazu.

Hope For Humanity (po angielsku nazwa oznacza „nadzieję ludzkości”). Czas otwarcia tej róży przypadł na obchody stulecia światowej organizacji „Czerwonego Krzyża”, dlatego został odpowiednio nazwany. Krzew jest prosty, dorasta do półtora metra wysokości, kwiat jest czerwony, z białym punktem w środku. Aromat jest lekki, przyjemny, odmiana preferuje glebę z obfitą zawartością próchnicy i gliny.

Niezwykła odmiana Champlain wyróżnia się obfitym i ciągłym kwitnieniem, ma jaskrawoczerwony kolor i jest często używana jako próbka odcięcia, a także do produkcji kwietników i mixborders.

Wspinaczka na kanadyjskie róże

Charakteryzują się elastycznością gałęzi, w związku z czym żywopłoty są najczęściej tworzone przy użyciu konstrukcji wsporczych. Są odporne na mróz, więc nie muszą być usuwane ze wsparcia na zimę.

Dla tych ogrodników, którzy nie lubią obfitości cierni, idealną odmianą będzie Martin Frobisher. Jest to wysoki krzew, który może osiągnąć nawet osiem metrów wysokości. Kolce na nim są rzadkie, a kwiaty są zbierane w pięknych jasnoróżowych klastrach.

Elastyczne pąki róży Quadra pozwalają jej pięknie rosnąć na podparciu. Długość pędów może wynosić nawet półtora metra, a kwitnienie trwa przez cały ciepły okres lata. Pąki nasycone czerwienią, bardzo jasne.

Kanadyjskie odmiany hybrydowe

Podstawą ich hodowli były lokalne gatunki rosnące na wyspie Alaska. Hybrydy są zwarte i mają oczywiste podobieństwo do róż herbacianych i floribundy. Żywym przykładem jest odmiana Emily Carr, wyhodowana w 2007 r., Ale sprzedana trzy lata później (2010 r.). Pędy mają charakterystyczny czerwonawy odcień, a same kwiaty są karmazynowe, co zapewnia ich podobieństwo do grupy herbacianej.

Różany krzew Adelaide Niski bezgłowy, do jednego metra wysokości, ma bardzo piękne i bujne liście. Kwiaty są jasnoróżowe z podwójnymi płatkami, kwiatostany są bujne, zwłaszcza na początku i końcu sezonu kwitnienia.

Dla zwartego krzewu, Morden Cardinett jest całkiem odpowiednią hodowlą w doniczce, w której będzie świetnie wyglądać. Kwiatostany szkarłatnych pąków staną się ozdobą ogrodu przez całe lato.

Właściwa pielęgnacja róży kanadyjskiej

Róża kanadyjska nie wymaga specjalnej opieki. Wszystkie zabiegi agrotechniczne powinny być prowadzone w taki sam sposób, jak w przypadku innych gatunków. Miejsce lądowania powinno być dobrze oświetlone, a optymalna głębokość dołu wynosi 70 cm. Odwiert powinien być wypełniony lekką glebą, o wystarczającej zawartości składników odżywczych. Po zasadzeniu krzewu ziemia jest regularnie mulczowana i podlewana.

Tryby podlewania i nawożenia gleby

Podlewanie „kanadyjczyków” powinno odbywać się od sezonu wiosennego i przez całe lato. Wystarczy dwa lub trzy razy w tygodniu. Jeśli lato było deszczowe, nie trzeba podlewać. Ważne jest, aby zapewnić optymalną wilgotność gleby. Woda powinna być wylewana pod korzenie krzewów, aby nie spadła na liście i kwiaty. Podlewanie rozpoczyna się w sezonie wiosennym, a kiedy nadchodzi jesień, należy je zatrzymać, aby uniknąć wzrostu późnych pędów. Nakarm róże na rok po umieszczeniu sadzonek w ziemi.

Przycinanie krzaków

Corocznie przycinane są róże kanadyjskie, z obowiązkowym usuwaniem starych i chorych gałązek. Zapewni to atrakcyjny i zadbany wygląd korony, a użyteczne substancje zostaną wysłane do tych miejsc, które są w stadium obfitego kwitnienia. Kiedy róża kwitnie, należy zwrócić uwagę na to, które gałęzie w ogóle nie dają pąków: po kwitnieniu również muszą zostać usunięte, a miejsca przycinania powinny być przetwarzane za pomocą boiska ogrodowego.

Schowaj róże na zimę - czy to konieczne?

Zazwyczaj Kanadyjczycy nie chowają się zimą, ale mimo to zaleca się, aby młode krzewy zakrywały, po uprzednim złożeniu i owinięciu papieru rzemieślniczego gałęziami. Dzięki temu możesz chronić młode pędy przed zimnem i zimą przed słońcem.

W odniesieniu do izolacji wszystko zależy od regionu, w którym posadzono krzew. Jak posypać kanadyjską różę zimą - w środkowym pasie sadzonki, które z powodzeniem przetrwały sezon letni, mogą być pokryte warstwą ziemi o grubości od 15 do 20 cm.

Na Uralu zaleca się, aby młode sadzonki były pokryte materiałami włókninowymi (w pierwszym roku po posadzeniu), a później, jeśli zima jest łagodna i śnieżna, nie będą już potrzebować ochrony. W regionach syberyjskich, z wystarczającym poziomem pokrywy śnieżnej, przykrycie róży nie jest konieczne, a jeśli zima wyróżnia się bez śniegu, krzewy są pokryte ziemią lub stosuje się pokrycia z włókniny.

Jak stworzyć żywopłot róż kanadyjskich

Kanadyjskie róże parkowe będą wyglądać świetnie w formie żywopłotu. Najważniejsze jest, aby wybrać miejsce o dostatecznym poziomie światła słonecznego, nie używając strony południowej: jeśli słońce jest za dużo, róża może szybko umrzeć z powodu upału. Z gleby trzeba usunąć wszystkie chwasty i ostrożnie wykopać ziemię o głębokości 60 cm i wprowadzić nawozy mineralne.

Jeśli ziemia jest gliną, miesiąc przed sadzeniem róż, należy ją dalej nawozić kompozycją zawierającą piasek, kompost, próchnicę i torf. Można sadzić żywopłot jesienią lub wiosną, wybierając sadzonki - trzylatki pochodzenia korne Dozwolone sadzenie sadzonek z dwoma lub trzema pąkami.

Sadzonki należy pogłębić o 60 cm, pamiętając, że odstęp od konstrukcji nośnej do róży powinien wynosić od 20 do 60 cm (wartość zależeć będzie od materiału, z którego wykonane są podpory). Zejście na ląd odbywa się w okopach lub w oddzielnych dołach z odległością między krzewami od 30 do 80 cm. Można wylądować kilka rzędów w rzędzie, aby uzyskać grubsze ogrodzenie. Najczęściej używana kolejność lądowania w szachy. Po zakończeniu prac wszystkie sadzonki należy obficie podlewać.

Róże kanadyjskie są niesamowitą grupą odmian, które idealnie nadają się do trudnych warunków klimatycznych, a różnorodność wyboru pomoże ogrodnikowi uzyskać kwiat na każdy gust.

Kanadyjskie róże, zalety i najlepsze odmiany:

Kanadyjskie róże

Odporne na mróz kanadyjskie róże dopiero zaczynają zdobywać serca naszych krajowych hodowców kwiatów. Ale już wielu, którzy zdołali natknąć się na tę roślinę, doceniło wszystkie zalety odmian tego wyboru.

Zapraszamy do zapoznania się z odmianami kanadyjskich róż, których zdjęcia można znaleźć na tej stronie.

Róże te uzyskano w Kanadzie w wyniku rządowych programów badawczych. Ze względu na swoje pochodzenie nie są jednolite i obejmują hybrydy róży rugosa i róż cordes z udziałem gatunków róż powszechnych w Kanadzie. Hodowla miała na celu uzyskanie odpornych i dekoracyjnych odmian dla obszarów o surowym klimacie. Ten cel nie jest nowy, róża z rugozy stała się przedmiotem selekcji pod koniec XIX wieku, a po kilku latach pojawiło się wiele mieszańców rugozy, ale nie wzbudziły one zainteresowania, być może dlatego, że ich wygląd przypominał oryginalny wygląd.

Pod tym względem hybrydy R. kordesii stały się przełomowym wyborem, a kanadyjscy hodowcy wykorzystali je (jako odmiany matki) do produkcji potężnych i dekoracyjnych róż.

Róże kanadyjskie są zalecane w regionach o surowym klimacie, zostały przetestowane w skrajnie niskich temperaturach do -40 ° C.

Kanadyjskie odmiany róż ze zdjęciem

Aby zwiększyć mrozoodporność ich róż, do programów hybrydyzacji wprowadzono róże gatunkowe. To bardzo trudna ścieżka i ogromna ilość pracy. Rezultatem jest nowa odmiana kanadyjskich róż.

Odmiana Quadra na zdjęciu

Na przykład podczas pobierania odmiany „Quadra” zastosowano następującą formułę:

Bezpretensjonalne i piękne - kanadyjskie róże

Najpiękniejszą ozdobą ogrodów były róże. Istnieje wiele odmian tej rośliny, ale uprawa każdego z nich ma swoje subtelności. Odmiany kanadyjskie Roses zyskały popularność dzięki swojej prostocie. Stały się one ozdobą parków, ogrodów, działek domowych. To właśnie te kwiaty polecane są rosnącym początkującym hodowcom. Aby zrozumieć, od czego zacząć proces, musisz dokładniej przestudiować opis i niuanse związane z uprawą tego kwiatu.

Jaka jest osobliwość kanadyjskich róż?

Pierwsze odmiany „kanadyjskich” pojawiły się w ubiegłym wieku w Kanadzie, a nieco później w Europie. W przeciwieństwie do wielu innych odmian, słyną one z odporności na zimno (od -30 do -45ºС), nie wymagają schronienia na zimę. Jest to świetna opcja do uprawy w zimnym klimacie.

Róże kanadyjskie to szerokie, szeroko rozgałęzione krzewy, które mogą mieć od 3 do 30 małych kwiatów na raz. Aromat od słabego do mocno zaznaczonego, w zależności od odmiany. Kształt kwiatu to frotte i jeden rząd płatków. Inną ich cechą jest szybka regeneracja po zamrożeniu. Kwitnienie trwa od wczesnego lata do późnej jesieni.

Chociaż róża kanadyjska jest rośliną dość łatwą w uprawie, istnieje jednak szereg zasad, których należy przestrzegać, aby uzyskać stabilne i bogate kwitnienie. Obejmuje to ubieranie, przycinanie, spryskiwanie systemu korzeniowego na zimę kompostem.

Wczesną wiosną sadzonki do sadzenia powinny mieć około 20–25 cm wielkości i nie powinny mieć plam, wad i oznak choroby. Można je natychmiast umieścić w ziemi w stałym miejscu, ale nie zanurzać się zbyt głęboko. Liście są usuwane z wyjątkiem najwyższej pary. Przed sadzeniem do gleby dodaje się niewielką ilość kompostu (z niej młoda roślina otrzyma wszystkie niezbędne mikroelementy do wzrostu i tworzenia nowych pędów). Odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 1 metr w przypadku wysokich krzewów, które obejmują kanadyjskie róże parkowe, dla średnich - 50x60 cm i niskie 35-40 cm. Następnie należy je podlać i osłonić przed szklanymi słoikami lub plastikowymi pojemnikami. Schronienie jest usuwane na następną wiosnę, w którym to czasie sadzonki dobrze się ukorzeniają.

Najlepsze ze wszystkich piękności są w słonecznych obszarach. Nakarm je okresowo potrzebując płynnych mieszanek nawozów mineralnych, dziewanny lub roztworu popiołu. Jeśli lato jest za gorące, potrzebują podlewania.

Cięcie należy wykonać wczesną wiosną, zanim pojawią się pierwsze pąki. Stare pąki, suszone, stare gałęzie należy usunąć.

Zabiegi profilaktyczne są rzadko wymagane, ponieważ róże z tej selekcji rzadko podlegają chorobom grzybiczym i pasożytom.

Wideo „Jak położyć ogród różany”

Canadian Roses Top Grades

Hodowcy uprawiali kanadyjskie odmiany róż, krzyżując mieszańce Cordes i Rugoz. Do tej pory wynikiem tak wielu lat pracy stało się wiele pięknych odmian tych kwiatów rosnących w różnych strefach klimatycznych.

Parkowe róże kanadyjskie

Najlepsze odmiany to:

Henry Hudson - 1976, zwarty krzew do 1 m. Kwiaty są białe, czasem z różowawym odcieniem, około 7 cm średnicy. Mieć jeden rząd płatków. Okres kwitnienia pierwszego lata aż do jesieni jest świetny w zacienionych miejscach. Z tego powodu znalazł zastosowanie w krajobrazie, gdy dekorował miejsca z dużą ilością cienia.

Therese Bugnet - wyhodowana w 1950 roku. Ma wysokie pędy, do 200 cm i pachnące szkarłatne kwiaty (8 cm). Szerokość krzewu sięga 1 metra. Cechą tego gatunku jest prawie brak cierni. Jeśli wybierzesz najlepsze odmiany kanadyjskiej róży dla regionu moskiewskiego, który wczesną wiosną charakteryzuje się spadkami temperatury i zimniejszymi regionami, Terez Bünier jest idealny. Jest w stanie wytrzymać temperatury do -40 ° C. Kwitnienie będzie kontynuowane od ostatniego miesiąca wiosennego do samych mrozów.

Martin Frobisher jest doskonałym przedstawicielem róż parkowych. Wysokość wynosi 100-175 cm, szerokość do 1 m. Kwiaty mają jasny kremowy kolor. Świetnie wyglądają w nieotwartych pąkach. Rośliny tej odmiany są odporne na zimę, osiągają do -45º. Praktycznie nie muszą być chronione w zimnych porach roku, jak hybrydy herbaty.

Charles Albanel to schludny krzew o niewielkich rozmiarach, do 75 cm, kwiaty mają różowy kolor i bardzo silny zapach. Bardzo często używa się go jako okrywowej róży, ponieważ jego gałęzie są w stanie stworzyć gęste schronienie nad ziemią.

Morden Amorette - jest jedną z najniżej rosnących roślin. Jego wysokość sięga zaledwie 40 cm i tylko w ciepłych regionach może wzrosnąć do 75 cm.

Wspinaczka na kanadyjskie róże

Wśród tego gatunku można wyróżnić:

Quadra - bardzo łatwa w utrzymaniu. Nawet przy niewłaściwym przycinaniu kładzie łodygi kwiatowe na lato. Produkuje pędy o długości do 180 cm, bardzo łatwo nawija się na łuki, żywopłoty lub mocuje do podparcia.

Felix Leclerc Rose to stosunkowo nowa odmiana, wyhodowana w 2007 roku w kanadyjskim przedszkolu. Jest to jedna z pierwszych róż, których pędy osiągają 3 metry. Podobnie jak wielu innych Kanadyjczyków, są odporne na mróz, tolerują zimno do -30ºС. W przypadku tej odmiany nie jest wymagane specjalne przycinanie, wystarczy tylko usunąć suche gałęzie.

Kanadyjskie odmiany hybrydowe

Przy tworzeniu tych odmian stosowano odmiany róż, które rosną wyłącznie w zimnym klimacie. Typowe jest, że tolerują bardzo zimno (-45 °), niektóre z nich mogą rosnąć na Alasce.

Najlepszymi przedstawicielami tej grupy są:

Adelaide Hoodless - szeroki, rozłożysty krzew o wysokości 150-200 cm. Ma półpełne kwiaty o średnicy do 8 cm, zebrane w duże kwiatostany 10 - 35 sztuk. Pod tak dużą masą gałęzie praktycznie wyginają się do ziemi. Liście są błyszczące, ciemnozielone, gałęzie mają wiele kolców. Potrzebuje wsparcia. Czasami łodygi mogą nieznacznie zamarzać, ale bardzo szybko się regenerują i kwitną w tym samym roku. Łatwo toleruje ciepło i suchość. Kwitnienie trwa od czerwca do połowy września.

Emily Carr jest nowym członkiem rodziny róż. Został wycofany w 2007 roku. Kwiaty są jak róża herbaty hybrydowej.

Alexander MacKenzie to wysoki krzew o wysokości do 2 metrów i szerokości do 150 cm, pąki mają jasnoczerwony, czasem szkarłatny kolor. Mają lekki smak truskawkowy. Kwitnienie występuje w dwóch falach. Łatwo toleruje przedłużony deszcz i ciepło.

Morden Blush - ma piękny kolor kwiatów. Ich krawędzie są prawie białe, bliżej środka są pomalowane na jasnoróżowy kolor. W środku ma ciemniejszy odcień. Kwiaty przyklejają się do buszu na okres do 2 tygodni. Wady tej odmiany obejmują tylko słaby aromat. Ale inne zalety, które posiada, całkowicie to kompensują. Czuje się dobrze w połączeniu z innymi roślinami.

Champlain jest jednym z najpiękniejszych przedstawicieli Kanadyjczyków. W okresie kwitnienia, który trwa do pierwszych mrozów, liście są prawie niewidoczne spod ogromnej liczby pąków, czerwonych. Wadą jest okresowe zamrażanie pędów.

Prairie Joy - podobnie jak poprzednia odmiana, różni się obfitym kwitnieniem, które zaczyna się od końca wiosny i trwa do późnej jesieni. Kształt pąków jest klasycznym, przypominającym klasyczne odmiany róż. Zebrane kwiaty w kwiatostanach 5-6 sztuk. Wysokość krzewu wynosi do 100 cm, w środku lata może być krótka przerwa w kwitnieniu. Inną cechą róży jest obecność na krzaku zarówno frotte, jak i półpełnych kwiatów. Liście są ciemnozielone, prawie bez kolców. Rośnie wystarczająco szybko, nie boi się zimnej pogody.

Morden Centennial - charakteryzuje się jasnymi dużymi kwiatami, różowym kolorem, zebranym na 5-6 sztuk. Kiedy zaczynają kwitnąć, płatki wyglądają jakby z lekkim dotykiem, stopniowo zanikającym, na jasny ton. Produkuje pędy do 1 metra wysokości i podobnie szerokości. Liście rośliny są grube, jasnozielone. Kwitnienie występuje w dwóch falach (ich obfity wygląd jest charakterystyczny dla końca wiosny i początku jesieni), ale nawet podczas przerwy pojawią się na nim pąki. Zapach jest słaby.

Jak stworzyć żywopłot róż kanadyjskich

Uprawiając królową kwiatów, możesz nie tylko tworzyć wspaniałe kompozycje ogrodowe, ale także ozdabiać ogród kwitnący i rozsiewający przyjemny zapach z żywym ogrodzeniem.

Aby go stworzyć, możesz użyć zakupionych dwóch letnich krzewów róż, ale jest bardziej ekonomiczny sposób - przycinanie i sadzenie sadzonek:

Pierwszym krokiem jest przycinanie zdrowych silnych pędów do 30 cm długości. Powinny być jednoroczne, nigdy stare. Podobnie jak w przypadku hodowli tych roślin, konieczne jest usunięcie wszystkich liści z wyjątkiem dwóch pierwszych.
Przygotowanie wnęki do lądowania. Jest wykopany wzdłuż linii planowanego ogrodzenia wykopu (jeśli dorosłe krzewy usiądą, jego głębokość powinna wynosić około 70 cm), do której dodaje się dobrą ziemię, zmieszaną z piaskiem i torfem.
Sadzonki pogłębiają się do 1 płyty liściowej, siadają pod kątem. W przeciwieństwie do konwencjonalnego sadzenia, odległość między nimi wynosi do 40 cm, jest bardziej zależna od odmiany, ile może dać wzrostu, szerokości krzewu i jego wysokości.
Schronienie wykonane jest z plastikowych pojemników, a spud dodatkowo suszy się słomą lub sianem. Jest to konieczne, aby chronić młode pędy przed słońcem i zimnem, które nie są jeszcze wystarczająco ukorzenione w zimie.

W przyszłym roku żywopłot jest prawie gotowy. Młode krzewy wytwarzają dość długie i mocne pędy i powinny już rozpocząć ostateczne formowanie. Ogrodzenie uzyska prawidłowy wygląd w drugim roku po posadzeniu sadzonek.

Jak uniknąć zamarzania pędów

„Canadian” to seria najbardziej odpornych na zimę odmian. Ale czasami nawet najbardziej dostosowane hybrydy są w stanie zamarznąć.

Aby chronić kanadyjskie róże przed zimnem, powinieneś podjąć pewne środki:

Zrób krzew w mulcz. Do tego nadaje się luźna ziemia kompostowa. Na 1 krzaku - około 10-15 litrów.
Pędy wyginają się w dół i przykrywają folią lub specjalnym agrofibrem. Jak tylko pojawiły się pierwsze przymrozki, wszystkie nie rozwinięte pąki są usuwane.
Jeśli zima była śnieżna, możesz rzucić śnieg na szczyt schroniska. Zapewni to dodatkową ochronę przed zimnem.
Usunięcie schronienia z krzaków jest konieczne w połowie marca. Jeśli nie zrobisz tego na czas, istnieje ryzyko roślin vypryvaniya.

Postępując według prostych instrukcji, możesz osiągnąć dobre wyniki w uprawie róż. A takie hybrydy, jak kanadyjska róża, są w stanie rosnąć nawet w najzimniejszych regionach, gdzie wydaje się, że jest to niemożliwe. Ponadto istnieje wiele odmian róż kanadyjskich, a hodowcy kontynuują prace nad hodowlą nowych. Te piękne kwiaty rozkoszują się zapachem i nienagannymi widokami, każdy, kto postanowił poświęcić im swój wolny czas, odpowiadając na troskę, rozrzucając pąki.

Róże kanadyjskie: najlepsze odmiany odporne na zimno, opis, uprawa i pielęgnacja

Głównym zadaniem ogrodników i ogrodników z północnych regionów jest wybór odpowiednich odmian kwiatów, w tym róż. Muszą być odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne. W Kanadzie ze szczególną starannością rozwiązano ten problem. W wyniku żmudnej pracy hodowców możliwe było uzyskanie mrozoodpornych odmian róż nadających się do uprawy nawet w trudnych warunkach Syberii i północnych regionów. Te kwiaty nazywane są kanadyjskimi różami. Posiadają swoiste cechy i są najbardziej trwałe.

Jeśli zagłębisz się w historię tworzenia kanadyjskich róż (patrz zdjęcie), możesz prześledzić cały proces powstawania tych pięknych kwiatów jako oddzielny podtyp. Pod koniec XIX wieku hodowca William Sanders, krzyżując międzygatunkowe odmiany najbardziej odpornych róż, otrzymał odmianę hybrydową, która w wyniku testów była w stanie przetrwać 30-stopniowy mróz. Ale w niektórych właściwościach były małe wady.

Isabella Preston, przyjaciel Williama Sandersa, kontynuowała prace nad stworzeniem odpornych na zimno róż kanadyjskich na początku XXI wieku. Udało jej się stworzyć najbardziej wybredną i odporną na zimno różę. Isabella Preston jest autorką ponad 20 odmian kanadyjskich róż. Wzięła dziko rosnące okazy na lokalnych preriach i pustynnych polach jako podstawę do jej selekcji. Mogli przetrwać surowe suche zimy i uratować życie pod kulą śniegu. Pochodne odmiany otrzymały odpowiednie nazwy: Dawn of the Prairie, Prairie Maiden, Prairie Spirit. Isabella postanowiła rozpocząć promocję komercyjną. Od tego czasu kanadyjskie róże rozpoczęły swoją podróż do wszystkich zakątków świata.

W latach 50. ubiegłego wieku program uprawy odpornych na mróz odmian róż otrzymał wsparcie finansowe rządu Kanady. Fundusze na rozwój i rozwój nowych odmian bylin mrozoodpornych otrzymały dwa laboratoria naukowe (Mordenovskaya, Ottawa). Rezultatem ich pracy była hodowla dwóch dużych grup róż kanadyjskich:

Te podtypy zostały wyhodowane przez hodowców pod kierunkiem dr Felicia Swayze w laboratorium w Ottawie. Grupa Eksploratora pojawiła się przez skrzyżowanie niemieckich gorsetów i rugozy (pomarszczonego wrzośca). Charakteryzują się takimi właściwościami: odporność na choroby, obfite kwitnienie, odporność na mróz i zmienny klimat.
Miasto o nazwie Modern (Południowa Manitoba) stało się prawdziwym centrum hodowli kanadyjskich róż parkowych. Charakterystyczną cechą tych mrozoodpornych odmian są niskie, wyprostowane krzewy o grubych, podwójnych kwiatach, których średnica sięga 9 cm.

Przez długi czas (po latach 80.) tylko entuzjaści byli zaangażowani w utrzymywanie róż z kanadyjskiej selekcji, ponieważ w tym okresie ograniczono finansowanie rządowe.

Jeśli mówimy o odmianach kanadyjskich róż (patrz zdjęcie, opis), możemy powiedzieć, że są one bardzo różne: o prostych i podwójnych kwiatach, o różnej liczbie płatków (od 5 do 20 - czerwone i płatkowe - od 20 do 40). Różnorodność dotyczy kolorów. Dominują jasne nasycone kolory i ciemne bordowe odcienie. Istnieją dwa tricolorowe pąki (złoty, kremowy, różowy).

Róże kanadyjskie, których opis wskazuje na połączenie elegancji i wyjątkowej wytrzymałości, kwitną od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Mieszkańcy lata zauważają, że jeśli zakrywasz kwiaty przed mrozem, tworzą bujny krzew i mają obfite kwiaty. Bardzo łatwo jest propagować róże kanadyjskie. Najlepiej zrobić to przez sadzonki.

Canadian Explorer Roses Series

Bez wyjątku wszystkie najlepsze odmiany róż kanadyjskich z grupy Explorer to hybrydy oparte na kwiatach Cordes. Wszystkie pochodzą od znanych naukowców, którzy podbili północy planety.

Najbardziej odporne na mróz i pachnące odmiany, które mogą kwitnąć nawet bez schronienia na zimę, to:

Henry Hudson. Rose Canadian Park Henry Hudson ma białe kwiaty z czerwoną powłoką. Wysokość krzewów sięga nieco ponad pół metra, a ich średnica - nie więcej niż 1 metr. Ma odporność na wiele chorób. Wyhodowany w 1966 roku. Jego cechą charakterystyczną jest łatwość uprawy przez sadzonki - korzenie bardzo łatwo wyrastają w glebie.
David Thompson. Stworzony w 1971 roku. Pachnące kwiaty karmazynowego cienia górują na pędach o długości około 1,3 m. Bujne pąki (około 25 płatków) wyglądają bardzo ładnie. Kwitną przez długi czas, całe lato i jesień.
Jens munk. W opisie kanadyjskiej odmiany różańca mówi się, że Jens Munk ma najsilniejszy system korzeniowy. W ten sposób powstaje potężny krzak o wysokości do dwóch metrów. Różowe kwiaty, których średnica nie przekracza 7 cm., Mają trwały aromat i piękny kształt.
Charles Albanel. Jak mówią ogrodnicy, te kwiaty są bardzo piękne i pożądane. Bardzo łatwo jest kupić sadzonki róż kanadyjskich Charles Albanel. Można to zrobić nawet przez Internet. Charles Albanel - jedna z najbardziej karłowatych odmian odpornych na zimno. Ich wysokość sięga nieco ponad pół metra, krzew wygląda jak gatunki okrywowe tej rośliny. Okres aktywnego kwitnienia przypada na początek lata i trwa do pierwszych przymrozków. Kwiaty na krzaku nie rosną gęsto, ale mają bardzo atrakcyjny wygląd i kształt.
Martin Frobisher. Rosa Martin Frobisher (Canadian Park) jest mocno przytłoczona oryginalnymi rozwiązaniami krajobrazowymi. Często jest sadzony w łóżkach miejskich, ponieważ nie jest kapryśny i nie wymaga opieki. W niektórych parkach te kwiaty służą do tworzenia żywopłotów, aby podkreślić linie obszaru rekreacyjnego. Wysokość krzewów sięga 2 m. Jasnoczerwone kwiaty kanadyjskiej róży Martin Frobisher są bardzo pachnące i bujne, każdy pączek ma około 40 płatków. Należy zauważyć, że odmiana róży Martin Frobisher jest pierwszym rodzajem hodowli w grupie Explorer.

Wśród wszystkich róż z serii Explorer są trzy główne podgrupy:

Krzew parkowy.

Champlain (Champlain).
J.P.Connell (JPPnell).
Royal Edward (Royal Edward).
Alexander MacKenzie (Alexander MacKinsey).
Frontenac.
Simon Fraser (Simon Fraser).
George Vancouver (George Vancouver).
Lambert Closse (Lambert Closse).
Louis Jolliet (Lewis Joliet).

Wspinacze.

John Davis
Henry Kelsey (Henry Kilsey).
John Cabot
William Baffin.
Kapitan Samuel Holland (kapitan Samuel Holland).

Rogus.

Henry Hudson (Henry Hudson).
Charles Albanel (Charles Albanel).
Jens Munk
Martin Frobisher (Martin Frobisher).
David Thompson (David Thompson).

Ogólnie rzecz biorąc, większość kolorów w tej grupie to złożone hybrydy. Ich usunięcie jest ściśle związane z kolorami Cordesa (Rosa kordesii). Według opinii kanadyjskie róże hodowlane (odmiany odporne na mróz) nie mogą być pokryte zimą. Zauważa się jednak, że po schronach kwitną obficie i stale.

Kanadyjskie róże Parkland

Godną uwagi cechą tej grupy kwiatów jest niezależność od skrupulatnej opieki nad osobą. Te róże dobrze się czują w parkach i ogrodach. Do ich uprawy można stosować praktycznie każdą glebę. Absolutnie nie boją się długich okresów bezdeszczowych i ulewnych deszczów. Jedynym wymogiem jest regularne karmienie. Wtedy rośliny będą miały bardzo atrakcyjny wygląd obfitych krzewów kwitnących.

Ta rozległa grupa obejmuje wiele pięknych kwiatów. Najlepsze odmiany kanadyjskich róż parkowych:

Adelaide Hoodless (Adelaide Hudless). Bardzo piękna odmiana kanadyjskich róż. Na początku kwitnienia pąki kwiatowe frotte stają się ciemnoróżowe, a następnie stają się czerwone. Zgrabna wysokość miernika, kompaktowy krzew pozwala na tworzenie bardzo pięknych klombów.
Prairie Joy. Drobny gatunek, który służy do formowania zielonego żywopłotu. Przyczynia się to do długości pędów (1,5-1,8 m.). W rezultacie regularne przycinanie może stworzyć kształt krzewu. Zaleca się ich wiązanie na specjalnie wykonanej ramie, która wyraźniej podkreśli piękno tych róż. Lekkie czerwone kwiaty kwitną całe lato.
Winnipeg Parks (Winnipeg Parks). Wybór parków kanadyjskich róż wyróżnia się niezwykłą mrozoodpornością. Główną cechą jest wysokość krzewu, która nie przekracza 50 cm, a także zielone liście z czerwonawym odcieniem. Półpełne kwiaty mają nieco purpurowy, ciemnoczerwony odcień. Aromat odmian kanadyjskich róż Winnipeg Parks ma lekką nutę wanilii.
Święto prerii (święto prerii). Piękne nie podwójne kwiaty mają jasny różowy odcień. Kwiaty kanadyjskiego święta róż są bardzo odporne na wiele chorób. Są sadzone nawet w półcieniu lub nawet w cieniu. Czują się tak samo we wszystkich rosnących warunkach.
Hope for Humanity (Hope of Humanity). Wśród kanadyjskich róż parkowych - jest to jedna z najbardziej odpornych na zimno. Może przenosić do 35-40 0 poniżej zera. Nawet bez schronienia można je łatwo przywrócić wiosną. Niewymiarowy krzew tworzy zwarty, słabo rozprzestrzeniający się bukiet. Ciemnoczerwone podwójne kwiaty mają słaby aromat i są starannie zebrane w pąki po 5 sztuk każda. Kwitnienie trwa cały sezon.
Cuthbert Grant (Cuthbert Grant). Rose Canadian Cuthbert Grant jest jednym z najlepszych w tej serii. Ma wyprostowany krzew o silnych pędach. Kwiaty są półpełne, ciemnoczerwone z aksamitnym odcieniem. Mają bardzo trwały przyjemny zapach. Wysokość krzaków nie przekracza jednego metra. Rose Canadian Park Cuthbert Grant cieszy się dużym zainteresowaniem wśród ogrodników i ogrodników i jest zalecany do tworzenia kwietników o ciągłym kwitnieniu.

Również w serii Parkland znajduje się wiele odmian grupy Morden: Ruby, Cardinette, Amorett, Centennial, Blush, Fireglow, Snowbeauty, Sunrise, Belle.

Niedawno pojawiła się kolejna kanadyjska seria róż o nazwie Canadian Artists. Kwiaty zostały wprowadzone w 2007 roku. Odmiany tej grupy obejmują:

Emily Carr.
Felix Leclerc.

Nowe odmiany 2013:

Bill Reid.
Ognisko.

Szkółki róż kanadyjskich oferują wiele innych pięknych odmian dla ogrodników i ogrodników. Taka wszechstronność, wspierana przez właściwości odporne na mróz, zapewnia ogrodnikom i amatorom niesamowite piękno przez cały sezon.

Najlepsze odmiany róż kanadyjskich

Przez długi czas (po latach 80.) tylko entuzjaści byli zaangażowani w utrzymywanie róż z kanadyjskiej selekcji, ponieważ w tym okresie ograniczono finansowanie rządowe.

Róże kanadyjskie, których opis wskazuje na połączenie elegancji i wyjątkowej wytrzymałości, kwitną od wczesnej wiosny do późnej jesieni.

Należy zauważyć, że prawie wszystkie odmiany kanadyjskich róż (opinie w pełni to potwierdzają) wytrzymują 350-400 ° C poniżej zera. Jednocześnie nie jest konieczne ich zakrywanie. Jeśli nawet górne pędy są zamrożone, system korzeniowy jest w stanie szybko przywrócić jego funkcjonalność i wyrastają z niego nowe pędy.

Canadian Explorer Roses Series

Bez wyjątku wszystkie najlepsze odmiany róż kanadyjskich z grupy Explorer to hybrydy oparte na kwiatach Cordes. Wszystkie pochodzą od znanych naukowców, którzy podbili północy planety.

Najbardziej odporne na mróz i pachnące odmiany, które mogą kwitnąć nawet bez schronienia na zimę, to:

Henry Hudson. Rose Canadian Park Henry Hudson ma białe kwiaty z czerwoną powłoką. Wysokość krzewów sięga nieco ponad pół metra, a ich średnica - nie więcej niż 1 metr. Ma odporność na wiele chorób. Wyhodowany w 1966 roku. Jego cechą charakterystyczną jest łatwość uprawy przez sadzonki - korzenie bardzo łatwo wyrastają w glebie.
David Thompson. Stworzony w 1971 roku. Pachnące kwiaty karmazynowego cienia górują na pędach o długości około 1,3 m. Bujne pąki (około 25 płatków) wyglądają bardzo ładnie. Kwitną przez długi czas, całe lato i jesień.
Jens munk. W opisie kanadyjskiej odmiany różańca mówi się, że Jens Munk ma najsilniejszy system korzeniowy. W ten sposób powstaje potężny krzak o wysokości do dwóch metrów. Różowe kwiaty, których średnica nie przekracza 7 cm., Mają trwały aromat i piękny kształt.
Charles Albanel. Jak mówią ogrodnicy, te kwiaty są bardzo piękne i pożądane. Bardzo łatwo jest kupić sadzonki róż kanadyjskich Charles Albanel. Można to zrobić nawet przez Internet. Charles Albanel - jedna z najbardziej karłowatych odmian odpornych na zimno. Ich wysokość sięga nieco ponad pół metra, krzew wygląda jak gatunki okrywowe tej rośliny. Okres aktywnego kwitnienia przypada na początek lata i trwa do pierwszych przymrozków. Kwiaty na krzaku nie rosną gęsto, ale mają bardzo atrakcyjny wygląd i kształt.
Martin Frobisher. Rosa Martin Frobisher (Canadian Park) jest mocno przytłoczona oryginalnymi rozwiązaniami krajobrazowymi. Często jest sadzony w łóżkach miejskich, ponieważ nie jest kapryśny i nie wymaga opieki. W niektórych parkach te kwiaty służą do tworzenia żywopłotów, aby podkreślić linie obszaru rekreacyjnego. Wysokość krzewów sięga 2 m. Jasnoczerwone kwiaty kanadyjskiej róży Martin Frobisher są bardzo pachnące i bujne, każdy pączek ma około 40 płatków. Należy zauważyć, że odmiana róży Martin Frobisher jest pierwszym rodzajem hodowli w grupie Explorer.

Wśród wszystkich róż z serii Explorer są trzy główne podgrupy:

Kanadyjskie róże Parkland

Należy zauważyć, że w przypadku tworzenia żywopłotu konieczne jest przycinanie pędów. Ale jeśli kwiaty rosną jako pojedyncze krzewy do dekoracji stoczni, nie można tego zrobić.

Ta rozległa grupa obejmuje wiele pięknych kwiatów. Najlepsze odmiany kanadyjskich róż parkowych:

Adelaide Hoodless (Adelaide Hudless). Bardzo piękna odmiana kanadyjskich róż. Na początku kwitnienia pąki kwiatowe frotte stają się ciemnoróżowe, a następnie stają się czerwone. Zgrabna wysokość miernika, kompaktowy krzew pozwala na tworzenie bardzo pięknych klombów.
Prairie Joy. Drobny gatunek, który służy do formowania zielonego żywopłotu. Przyczynia się to do długości pędów (1,5-1,8 m.). W rezultacie regularne przycinanie może stworzyć kształt krzewu. Zaleca się ich wiązanie na specjalnie wykonanej ramie, która wyraźniej podkreśli piękno tych róż. Lekkie czerwone kwiaty kwitną całe lato.
Winnipeg Parks (Winnipeg Parks). Wybór parków kanadyjskich róż wyróżnia się niezwykłą mrozoodpornością. Główną cechą jest wysokość krzewu, która nie przekracza 50 cm, a także zielone liście z czerwonawym odcieniem. Półpełne kwiaty mają nieco purpurowy, ciemnoczerwony odcień. Aromat odmian kanadyjskich róż Winnipeg Parks ma lekką nutę wanilii.
Święto prerii (święto prerii). Piękne nie podwójne kwiaty mają jasny różowy odcień. Kwiaty kanadyjskiego święta róż są bardzo odporne na wiele chorób. Są sadzone nawet w półcieniu lub nawet w cieniu. Czują się tak samo we wszystkich rosnących warunkach.
Hope for Humanity (Hope of Humanity). Wśród kanadyjskich róż parkowych - jest to jedna z najbardziej odpornych na zimno. Może przenieść do 35-400 poniżej zera. Nawet bez schronienia można je łatwo przywrócić wiosną. Niewymiarowy krzew tworzy zwarty, słabo rozprzestrzeniający się bukiet. Ciemnoczerwone podwójne kwiaty mają słaby aromat i są starannie zebrane w pąki po 5 sztuk każda. Kwitnienie trwa cały sezon.
Cuthbert Grant (Cuthbert Grant). Rose Canadian Cuthbert Grant jest jednym z najlepszych w tej serii. Ma wyprostowany krzew o silnych pędach. Kwiaty są półpełne, ciemnoczerwone z aksamitnym odcieniem. Mają bardzo trwały przyjemny zapach. Wysokość krzaków nie przekracza jednego metra. Rose Canadian Park Cuthbert Grant cieszy się dużym zainteresowaniem wśród ogrodników i ogrodników i jest zalecany do tworzenia kwietników o ciągłym kwitnieniu.

Również w serii Parkland znajduje się wiele odmian grupy Morden: Ruby, Cardinette, Amorett, Centennial, Blush, Fireglow, Snowbeauty, Sunrise, Belle.

Niedawno pojawiła się kolejna kanadyjska seria róż o nazwie Canadian Artists. Kwiaty zostały wprowadzone w 2007 roku. Odmiany tej grupy obejmują:

Nowe odmiany 2013:

Chwała różom kanadyjskiej selekcji dotarła do Rosji. Ogrodnicy z powodzeniem zamawiają sadzonki przez Internet, rosną i podziwiają piękno na swojej stronie.

Specyfika kanadyjskiej selekcji

Naukowcom-hodowcom przy finansowym wsparciu państwa udało się doprowadzić do mrozoodpornych odmian róż, które mogły rosnąć nie tylko w północnej Kanadzie, ale także na Alasce.

Charakterystyka tej grupy odmian:

róże mrozoodporne wytrzymują mróz 45 ° C;
nie boi się zmian temperatury;
mrożone liście można łatwo przywrócić;
długi i bujnie kwitnący;
odporny na choroby, nawet przy braku światła;
piękny kształt krzewów;
grube, soczyste liście;
duże kwiatostany;
różne kolory.

Kanadyjczycy

Różowe róże

Oryginalne róże

Z recenzji tej odmiany: „Kwitło pięknie w pierwszym roku wegetacyjnym. Zima nie ucierpiała. Musiałem rozstać się i wykorzenić. ”

Kanadyjskie róże nie są kapryśne i nie wymagają starannej konserwacji, ale aby zwierzę pięknie kwitło i puszysto, wskazane jest, aby wykonać następujące kroki:

usuń martwe, zamrożone, chore pędy wczesną wiosną i późną jesienią;
karmić nawozami azotowymi wiosną, latem - fosforem-potasem. Kiedy skończy się pierwszy obfity rozkwit;
podczas gorącej i suchej pory jest obficie podlewana, a także podczas nakładania opatrunku. Reszta nawadniania jest umiarkowana, ściśle pod korzeniem;
upewnij się, że gleba jest mokra;
Wiosenne, odmładzające przycinanie odbywa się raz na kilka lat.

Hodowla

Schowaj róże na zimę

Wielu martwi się ociepleniem krzaków przed zimą. Wszystko zależy od regionu.

W centralnej Rosji młode sadzonki pokryte są warstwą ziemi o wymiarach 15–20 cm, a później, gdy istnieje 4–5 stref klimatycznych, powstaje fundament krzaka, 2,3 - bez schronienia.

W Trans-Uralu i na Uralu (strefa 3) młode lądowiska są chronione włókniną. Kolejne lata w śnieżne zimy nie kryją się. Jeśli strefa 2 - pokrycie terenu.

Na Syberii (strefa 2.3), gdy śnieg pada na mróz, schronienie nie jest konieczne. Jeśli nie ma pokrywy śnieżnej - okrywowa lub włókninowa.

Lądowanie

Przycinanie kanadyjskich róż okrywowych

Szczypanie jesienią:

po posadzeniu sadzonki słabe pędy są usuwane;
w następnym roku (październik) wszystkie pędy kwitnienia są usuwane. Powinieneś zostawić tylko silne gałęzie, które rosły podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego i skracały się. Cięcia są wykonywane pod kątem 45 stopni. Traktować sekatory alkoholem przed pracą. Cięte i słabe przerosty są cięte. Boczne gałęzie skracają się o 2 pąki i przechylają główne łodygi i szpilkę do ziemi;
w drugim roku życia, w głębokiej jesieni, kiedy róże ottsvetut, proces się powtarza. Przypięte łodygi tworzą nowe gałęzie, konieczne jest dwukrotne rozładowanie tulei. Młode pędy ze środka są ponownie przypięte. Boczne pędy są skracane o 2-3 pąki;
w trzecim roku życia i kolejnych latach procedura jest powtarzana.

Przycinanie zrównoważy wzrost i zapewni soczysty kwiat pączków na całej długości pędów.

Uwaga! Kwitnący krzew jest dobry, ale w tym pośpiechu nie daj się zwieść nadmiernemu skracaniu pędów. Możesz łatwo zniszczyć ogródek dla zwierząt.

Jak sadzić róże

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Sortuj Johna Cabota.

Martin Frobisher - ta odmiana jest podana na zdjęciu tytułowym.

Prairie Joy jest idealna do żywopłotu, jest wspaniała do ciągłego kwitnienia.

Variety Prairie Joy w Rockeries.

Od ogrodników amatorów

Kanadyjskie róże na Syberii

Ludmiła Filatina mówi o uprawie róż kanadyjskich w trudnych warunkach klimatu syberyjskiego.

Wiele róż na środkowym pasie wymaga schronienia na zimę. Bez dodatkowej izolacji tylko „Canadas” może zimować, co może wytrzymać temperatury do –40 ° С. Powiemy Ci, które odmiany kanadyjskich róż są popularne w ogrodach i jak dbać o te kwiaty.

W zimnej Kanadzie jest wielu fanów róż, więc w ubiegłym stuleciu hodowcy dołożyli wszelkich starań, aby umożliwić hodowanie pięknych róż na otwartym terenie i nie zakrywać ich na zimę.

Zalety kanadyjskich róż

Kanadyjskie róże mogą wytrzymać temperatury tak niskie, jak –40 ° C Nawet jeśli zimą ich pędy zamarzają lekko (z reguły do poziomu śniegu), to wiosną szybko się regenerują. To najważniejsza zaleta tych atrakcyjnych kolorów.

Przy odpowiedniej pielęgnacji róże kanadyjskie kwitną (nawet w cieniu!) Od wczesnego lata do mrozu. Rośliny rzadziej niż inne gatunki cierpią na mączniaka prawdziwego i czarną plamę. A nawet niedoświadczona kwiaciarnia może pomnożyć sadzonki „kanadyjskie”. Szybko się zapuszczają i dobrze się zapuszczają.

Klasyfikacja i opis odmian róż kanadyjskich

Kanadyjskie róże hodowlane są podzielone na 2 serie odmian:

Parkland (park). Pąki tych wyprostowanych róż są w różnych kolorach, mają wspaniały kształt, ale nie mają zapachu. Wśród roślin z tej serii nie ma żadnych okazów wspinaczkowych.
Explorer. Słowo „badacz” tłumaczy się jako „odkrywca”, więc odmiany róż w tej serii są nazwane na cześć odkrywców i badaczy z Kanady (na przykład róże Johna Davisa). Te róże są krzaczaste i pnące, a ich pąki emanują przyjemnym, bogatym aromatem.

Ponadto róże kanadyjskie można podzielić na 3 grupy:

wspinacze;
pomarszczone hybrydy różane;
hybrydy gatunków róż i nowoczesnych odmian.

Wspinaczka na kanadyjskie róże

Większość wspinaczkowych róż kanadyjskich jest hodowana przy udziale hybryd z róży Cordes. Z reguły pędy powyżej 3 lat są usuwane z nich każdej wiosny. Jeśli nie zostaną odcięte, wyrośnie rozległy krzew o długich (około 2 m) pędach.

Quadra

Ten kanadyjski różany wzrost osiąga 1,5-1,8 m. Kwitnie długo i wielokrotnie z gęstymi frotte czerwonymi kwiatami (do 8 cm średnicy). W każdym pędzlu - od 1 do 4 kwiatów.

Felix Leclerc Rose (Felix Leclerc Rose)

Ta róża wspinaczkowa została wyhodowana w 2007 roku. Jej pędy osiągają wysokość 3 m. Roślina nie wymaga przycinania, co stymuluje wzrost. Róża wyróżnia się jasnoróżowymi kwiatami i wytrzymuje mrozy tylko do –30 ° С.

John Davis

W ciepłych latach ta róża kwitnie wcześnie, obficie i długo. Jest uprawiana jako sruba lub róża wspinaczkowa. Pąki o czerwono-różowym kolorze emanują korzenno-owocowym aromatem.

Champlain

Ta zimotrwała i odporna na choroby hybryda z serii Explorer została uruchomiona w 1982 roku. Rose Champlain wygląda jak floribunda. Jego jaskrawoczerwone półpełne kwiaty (z wiązką jasnożółtych pręcików w środku) znajdują się w skupiskach 5-7. Kwitnienie obserwuje się do mrozu.

Pomarszczone hybrydy róży (rugosa)

Dla przedstawicieli tej serii charakteryzuje się pięknym kształtem krzewu i liściastej dolnej części rośliny. Róże te nadają się do tworzenia obramowań, żywopłotów, okrągłych i owalnych klombów, a także części tła mixbordu. W celu ciągłego kwitnienia i utrzymania dekoracyjności krzewu przez cały sezon, konieczne jest przycięcie kwiatostanów kwitnących w czasie.

Martin Frobisher

To pierwsza odmiana z serii Explorer, wyhodowana w 1968 roku. Róża jest rozłożystym krzewem (do 1,7 m wysokości) z prostymi pędami pokrytymi jasnoróżowymi kwiatami o średnicy 5-6 cm przez całe lato.

Henry Hudson

Róża z licznymi półpełnymi różowo-białymi kwiatami służy głównie do tworzenia żywopłotów i zasłon. Wysokość krzewu - do 1 m.

Nowoczesne hybrydy gatunków róż kanadyjskich

Te róże były hodowane na podstawie lokalnych gatunków rosnących na Alasce. Rośliny okazały się zwarte, są podobne do róż herbacianych floribunda i hybrydowych. Również w tej grupie są zarośla, które mogą rosnąć jak róże pnące.

Emily Carr

Odmiana ta została wyhodowana w 2007 roku i pojawiła się na rynku w 2010 roku. Roślina wyróżnia się czerwonawymi młodymi pędami i karmazynowymi kwiatami, jak w herbacianych i hybrydowych różach.

Adelaide Hoodless

Krzew osiąga wysokość 1 m. Na tle pięknych liści są jasne półpełne kwiaty, zebrane w bujne kwiatostany (każdy ma do 30 kwiatów). Kwitnienie obserwuje się przez całe lato, ale szczególnie bujnie - na początku i na końcu sezonu.

Prairie Joy

Krzew jest bardzo elegancki, osiąga wysokość 1,5 m. Od późnej wiosny do jesieni roślina pokryta jest różowymi kwiatami o klasycznej formie.

Morden Cardinette

Kompaktowy krzew rośnie tylko do pół metra wysokości, więc ta róża wygląda świetnie jako roślina doniczkowa. Szkarłatne kwiaty zebrane w kwiatostany ozdabiają krzew przez całe lato.

Wschód słońca Morden

Ta żółta róża parkowa osiąga wysokość 0,8 m. Błyszczące ciemnozielone liście pięknie podkreślają delikatny brzoskwiniowy kolor kwiatu. Kwitnienie trwa przez całe lato. Roślina jest odporna na choroby grzybowe.

Pielęgnacja róż kanadyjskich

Sadzenie i opieka nad „Kanadyjczykami” jest prawie taka sama jak innych róż. W oświetlonym obszarze wykopuje się zagłębienie do głębokości 70 cm i wypełnia lekką żyzną glebą. Po posadzeniu gleba sadzonek jest regularnie podlewana i mulczowana.

Przy uprawie róż kanadyjskich w trudnych warunkach pogodowych zaleca się okrywanie młodych roślin na zimę, aw ramach przygotowań do zimy trzeba ciąć pędy nie drzewiaste. W przeciwnym razie mróz je zniszczy, a tym samym osłabi roślinę.

Wiosną, przed pęknięciem pąków, przeprowadza się przycinanie sanitarne: usuwane są zamrożone i słabe pędy wewnętrzne, a także suche konopie po ostatnim przycięciu. Raz na kilka lat pędy są cięte na kikut, aby odmłodzić krzew.

Aby uzyskać bujne kwitnienie, wiosną zaleca się stosowanie nawozów azotowych (20-30 g mocznika), aw środku lata do zasilania krzewów fosforem (30 g superfosfatu) i potasu (20 g kalimagnesji).

Pomimo doskonałej mrozoodporności, jesienią w północnych regionach, kanadyjskie róże lepiej układają torf lub kompost (2-3 wiadra), a zimą rzucają śnieg w krzaki. W pnących różach pożądane jest wyginanie się na ziemię.

Jaka jest osobliwość kanadyjskich róż?

Kanadyjski park róży klasy Aleksandra Mackenzie

Cięcie należy wykonać wczesną wiosną, zanim pojawią się pierwsze pąki. Stare pąki, suszone, stare gałęzie należy usunąć.

Zabiegi profilaktyczne są rzadko wymagane, ponieważ róże z tej selekcji rzadko podlegają chorobom grzybiczym i pasożytom.

Wideo „Jak położyć ogród różany”

Canadian Roses Top Grades

Parkowe róże kanadyjskie

Najlepsze odmiany to:

Kanadyjska róża Henry'ego Hudsona

Kanadyjski park wzrósł klasy Therese Bugnet

Kanadyjska róża Martin-Frobisher

Róże kanadyjskie odmiany Charles Albanel

Kanadyjskie róże parkowe niewymiarowa odmiana Morden Amorette

Morden Amorette - jest jedną z najniżej rosnących roślin. Jego wysokość sięga zaledwie 40 cm i tylko w ciepłych regionach może wzrosnąć do 75 cm.

Wspinaczka na kanadyjskie róże

Wśród tego gatunku można wyróżnić:

Róże wspinaczkowe klasy Quagra

Kanadyjskie odmiany hybrydowe

Przy tworzeniu tych odmian stosowano odmiany róż, które rosną wyłącznie w zimnym klimacie. Typowe jest, że tolerują bardzo zimno (-45 °), niektóre z nich mogą rosnąć na Alasce.

Najlepszymi przedstawicielami tej grupy są:

Kanadyjskie róże Adelaide Hoodless

Emily Carr jest nowym członkiem rodziny róż. Został wycofany w 2007 roku. Kwiaty są jak róża herbaty hybrydowej.

stopień Aleksandra Mackenzie

Kanadyjskie róże Morden Blush

Champlain z kanadyjskich róż

Jak stworzyć żywopłot róż kanadyjskich

Uprawiając królową kwiatów, możesz nie tylko tworzyć wspaniałe kompozycje ogrodowe, ale także ozdabiać ogród kwitnący i rozsiewający przyjemny zapach z żywym ogrodzeniem.

Aby go stworzyć, możesz użyć zakupionych dwóch letnich krzewów róż, ale jest bardziej ekonomiczny sposób - przycinanie i sadzenie sadzonek:

Pierwszym krokiem jest przycinanie zdrowych silnych pędów do 30 cm długości. Powinny być jednoroczne, nigdy stare. Podobnie jak w przypadku hodowli tych roślin, konieczne jest usunięcie wszystkich liści z wyjątkiem dwóch pierwszych.
Przygotowanie wnęki do lądowania. Jest wykopany wzdłuż linii planowanego ogrodzenia wykopu (jeśli dorosłe krzewy usiądą, jego głębokość powinna wynosić około 70 cm), do której dodaje się dobrą ziemię, zmieszaną z piaskiem i torfem.
Sadzonki pogłębiają się do 1 płyty liściowej, siadają pod kątem. W przeciwieństwie do konwencjonalnego sadzenia, odległość między nimi wynosi do 40 cm, jest bardziej zależna od odmiany, ile może dać wzrostu, szerokości krzewu i jego wysokości.
Schronienie wykonane jest z plastikowych pojemników, a spud dodatkowo suszy się słomą lub sianem. Jest to konieczne, aby chronić młode pędy przed słońcem i zimnem, które nie są jeszcze wystarczająco ukorzenione w zimie.

Jak uniknąć zamarzania pędów

„Canadian” to seria najbardziej odpornych na zimę odmian. Ale czasami nawet najbardziej dostosowane hybrydy są w stanie zamarznąć.

Aby chronić kanadyjskie róże przed zimnem, powinieneś podjąć pewne środki:

Zrób krzew w mulcz. Do tego nadaje się luźna ziemia kompostowa. Na 1 krzaku - około 10-15 litrów.
Pędy wyginają się w dół i przykrywają folią lub specjalnym agrofibrem. Jak tylko pojawiły się pierwsze przymrozki, wszystkie nie rozwinięte pąki są usuwane.
Jeśli zima była śnieżna, możesz rzucić śnieg na szczyt schroniska. Zapewni to dodatkową ochronę przed zimnem.
Usunięcie schronienia z krzaków jest konieczne w połowie marca. Jeśli nie zrobisz tego na czas, istnieje ryzyko roślin vypryvaniya.